Quid, si etiam iucunda memoria est praeteritorum malorum?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Sed ad haec, nisi molestum est, habeo quae velim. Miserum hominem! Si dolor summum malum est, dici aliter non potest. Duo Reges: constructio interrete. Pollicetur certe. Deinde disputat, quod cuiusque generis animantium statui deceat extremum. Neutrum vero, inquit ille. Magni enim aestimabat pecuniam non modo non contra leges, sed etiam legibus partam. Zenonem roges; Igitur ne dolorem quidem.

Item de contrariis, a quibus ad genera formasque generum venerunt. Scientiam pollicentur, quam non erat mirum sapientiae cupido patria esse cariorem. At habetur! Et ego id scilicet nesciebam! Sed ut sit, etiamne post mortem coletur? Nihil minus, contraque illa hereditate dives ob eamque rem laetus. Quia dolori non voluptas contraria est, sed doloris privatio. Utrum igitur percurri omnem Epicuri disciplinam placet an de una voluptate quaeri, de qua omne certamen est? Tu enim ista lenius, hic Stoicorum more nos vexat. Itaque dicunt nec dubitant: mihi sic usus est, tibi ut opus est facto, fac.

Ne in odium veniam, si amicum destitero tueri.

Cum autem in quo sapienter dicimus, id a primo rectissime dicitur. Nullum inveniri verbum potest quod magis idem declaret Latine, quod Graece, quam declarat voluptas. Ac ne plura complectar-sunt enim innumerabilia-, bene laudata virtus voluptatis aditus intercludat necesse est. Sed quid minus probandum quam esse aliquem beatum nec satis beatum? Si longus, levis dictata sunt.

Nam si +omnino nos+ neglegemus, in Aristonea vitia incidemus
et peccata obliviscemurque quae virtuti ipsi principia
dederimus;

Piso, familiaris noster, et alia multa et hoc loco Stoicos
irridebat: Quid enim?
Bork
Tuum credibile?
Quid ergo attinet dicere: Nihil haberem, quod reprehenderem, si finitas cupiditates haberent?
Venit ad extremum;
Itaque e contrario moderati aequabilesque habitus, affectiones ususque corporis apti esse ad naturam videntur.
Stoicos roga.
Cum audissem Antiochum, Brute, ut solebam, cum M.
Si quae forte-possumus.
Haec bene dicuntur, nec ego repugno, sed inter sese ipsa pugnant.
An eiusdem modi?
Atqui iste locus est, Piso, tibi etiam atque etiam confirmandus, inquam;
  1. Inde igitur, inquit, ordiendum est.
  2. Habent enim et bene longam et satis litigiosam disputationem.
  3. Illa argumenta propria videamus, cur omnia sint paria peccata.
  4. Hoc loco tenere se Triarius non potuit.
  5. Illud mihi a te nimium festinanter dictum videtur, sapientis omnis esse semper beatos;
  6. Aeque enim contingit omnibus fidibus, ut incontentae sint.